کد مطلب:90372 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
واژه ها صبر: شكیبایی در تنگدستی، خودنگهداری در چیزی كه عقل و شرع آن را می پسندد، بردباری در مصائب. شدت: سختیهای روزگار. جمع آن: شدائد است. ترجمه: پرواپیشگان، در سختیهای روزگار صابر و شكیبایند شرح: در بیان اوصاف پرواپیشگان «صبروا ایاما قلیله» وجود داشت كه از استقامت آنان، حكایت می نمود و در آنجا به تفصیل، درباره ی صبر و موارد آن سخن گفتیم، اما در اینجا به نكته ی دیگری اشاره دارد و آن اینكه ممكن است، آدمی برای رسیدن به مقصود در آن حدی كه خطری در پیش پای خود نبیند، استقامت نماید، به این امید كه در پی آن به آرزویش نائل آید، اما اگر سختی به شدت رسید، غالبا [صفحه 326] استقامتها در هم می شكند، زیرا در آن وقت امیدی برای انسان نمی ماند، تا در كنار آن استقامت نماید و با خود می گوید: در حال حاضر، عقب نشینی از صحنه اشكالی ندارد و این عمل را به زمان دیگری موكول می كنم. اما عمل ویژه ای كه پرواپیشگان خود را به آن موظف می دانند و امتیاز بزرگی كه در این راه كسب می كنند، استقامت در مقابل شداید طاقت فرساست، از اینرو عینیت صبر، آنهم در شداید، در وجود آنها دیده می شود و موجب اعجاب و تحسین دیگران می گردد. به همین جهت است كه این بزرگ مردان، در یك دست قرآن و در دست دیگر شمشیر دارند و به دفاع از عقیده و آرمان مقدس خود، از سویی و برای دفاع از حریم دیانت در پیشاپیش لشكریان جان بركف، مانند سدی آهنین، از سوی دیگر استقامت ورزیده و فداكاری و از خودگذشتگی را در حد عالی ارج می نهند: «و یوثرون علی انفسهم و لو كان بهم خصاصه.» و هر چند در خودشان احتیاجی (مبرم) باشد، آنها را بر خودشان مقدم می دارند. و در آیه ی دیگری می فرماید: «ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا كانهم بنیان مرصوص.» در حقیقت خدا كسانی را كه در راه او صف در صف، چنانكه گویی بنایی ریخته شده از سرب اند و جهاد می كنند، دوست دارد. و اینها نمونه ی دیگری از صبر، استقامت و پایداری آنها در میدان جنگ است. به هر حال، صبر و استقامت، به شكل عام، چیزی است و صبر در شداید ویژه چیز دیگری است و تفاوت این دو قابل توجه می باشد. [صفحه 328]
«و صبرا فی شده»
صفحه 326، 328.